MMA

MIESZANE SZTUKI WALKI

MMA NOWY SĄCZ – ZAPRASZA !

W ostatnich latach Mieszane Sztuki Walki (Mixed Martial Arts) przechodzą dynamiczny rozwój. Na początku była to konfrontacja stylów walki, teraz MMA uczy się od podstaw. Podczas treningów przyswajane są techniki stójki (boksu, kickboxingu, muay thai), zapasów (obalenia, rzuty, kontrola przeciwnika) oraz parteru (dźwignie, duszenia oraz uderzenia w parterze). W naszej sekcji trenujemy 2 razy w tygodniu trening przekrojowy, na którym są uderzenia w parterze, zapasy i elementy stójki, jeden dzień typowo Brazylijskie Jiu-Jitsu, oraz jeden dzień Kickboxing. Czasem zamknięciem takiego tygodnia są sparingi.

Pierwszym udokumentowanym sportem walki przypominającym dzisiejsze MMA był pankration (stosuje się też spolszczoną pisownię „pankracjon”), w którym stosowano różne techniki z klasycznych greckich zapasów i pięściarstwa. Obok pięściarstwa (pygme) i zapasów (pale), znajdowały się one w programie antycznych igrzysk olimpijskich.

Współczesne mieszane sztuki walki swój rodowód wywodzą od organizowanych od lat 20. XX wieku brazylijskich turniejów Vale Tudo oraz sięgających lat 70. japońskich zawodów zwanych Kakutougi. Początkowy okres rozwoju sportu przypadł na pierwszą połowę lat 90., kiedy w USA w zorganizowano pierwszy oficjalny turniej MMA pod nazwą UFC 1 (1993), a w Japonii założono organizacje Shooto i Pancrase.

OBECNIE ZAWODY W FORMULE MMA ODBYWAJĄ SIĘ NA CAŁYM ŚWIECIE.

Do najbardziej znanych organizacji o globalnym zasięgu należą m.in. UFC, Strikeforce, Bellator, DREAM oraz do 2007 roku PRIDE FC.
Rywalizacja toczy się zarówno w stójce, jak i parterze. W typowych walkach MMA dozwolone są rzuty, ciosy pięściami, kopnięcia, dźwignie, duszenia. Zabronione są natomiast techniki stwarzające znaczne niebezpieczeństwo dla zdrowia zawodników. W regulaminach większości organizacji czy zawodów zakazane jest zwykle: gryzienie, zahaczanie (wkładania palców w otwory fizjologiczne, np. usta czy nos), atakowanie genitaliów, oczu i krtani, uderzanie głową, uderzanie w kręgosłup, stosowanie dźwigni na małe stawy, czyli palce. Często organizatorzy wprowadzają dodatkowe ograniczenia, zabraniając np. ciosów łokciami, dźwigni na kręgosłup, dźwigni skrętowych na kolana, wykonywania rzutów skutkujących upadkiem rywala na głowę albo kopnięć w parterze. Jeszcze bardziej restrykcyjne reguły obowiązywały dawniej w niektórych japońskich organizacjach (np. Pancrase czy RINGS), gdzie zabronione były uderzania w parterze, czy też uderzania zaciśniętą pięścią.

O wyniku walki decyduje nokaut (również techniczny), poddanie się oraz, jeśli walka nie zakończyła się przed czasem, decyzja sędziów. W zależności od regulaminu danych zawodów niekiedy dopuszczalnym rozstrzygnięciem może być też remis.

Walki odbywają się na zwykłym ringu bokserskim lub na ringach różnych kształtów otoczonych siatką, która zapobiega wypadaniu zawodników poza miejsce walki (potocznie zwanymi „klatkami”). Ośmiokątny ring używany przez UFC jest określany „oktagonem” (The Octagon − nazwa jest zastrzeżonym znakiem towarowym). MMA Nowy Sacz zaprasza!

Zawodnicy zawsze muszą posiadać ochraniacze na zęby oraz rękawice (zwykle cienkie, umożliwiające chwytanie). Niekiedy dopuszcza się również stosowanie nagolenników lub ochraniaczy na kolana.